De beste stuurlui staan aan wal

Voor een authentieke liefhebber van het amateurvoetbal is het basale kennis: een goed wedstrijdverslag gaat zo min mogelijk over de wedstrijd zelf. Het zijn de randzaken die het amateurvoetbal interessant maken. Voorbeelden van regelmatig terugkerende onderwerpen zijn het zakmes van nachtburgemeester Kuipers, het verhuisbedrijf van Danny Pacheco, de structurele vermissing van Nnamdi of de weekendjes weg van Ruud van Sloten. Dit wedstrijdverslag staat in het teken van de vijfde colonne, de chronisch geblesseerden, de roeptoeters langs de zijlijn, de mannen die reeds tijdens de wedstrijd het bier van de spelers opdrinken, de beste stuurlui die immer aan wal staan. Ik heb het uiteraard over Martijn Rijsdijk en Dennis Noordzij.

Afgelopen zaterdag had ik de eer om 45 minuten naast deze toegewijde heren te mogen staan. Als je zelf in het veld staat, krijg je weinig mee van de bijdragen van Martijn en Dennis. Af en toe wordt er eens wat geroepen door de twee, maar over het algemeen ben je gefocust op wat er in het veld gebeurt. Hoe anders is dat beeld als je naast ze langs de lijn staat.

Individueel zijn het best aardige en sociale jongens, maar als Dennis en Martijn hun krachten bundelen, komt er een soort valsheid naar boven waar Geer en Goor nog een puntje aan kunnen zuigen. Samen vormen ze een twee-eenheid die elke speler van zaterdag 3 tot op het bot fileert. Werkelijk geen enkel puntje van kritiek blijft onbesproken: de kont van Bonemeijer, het sprintvermogen van Rogier, de kopkwaliteiten van Ruud, de afstandsschoten van Dennis van der Windt of de schoenen van Dino. Na elke opmerking volgt er standaard een bulderend lachsalvo, die vervolgens weggespoeld wordt met een slok bier.

Uiteindelijk wonnen we met 2-6 van Barendrecht en dus kijk ik erg uit naar de emmers verbale stront die Martijn en Dennis volgende week weer over de spelers uit zullen storten.