Regelmatig komt het voor dat een team een complete off-day heeft.

Uitblinkers waren er niet; iedereen scoorde een onvoldoende.

Uitermate vervelend voor de spelers, maar ook voor de trouwe aanhang.

Dat geldt zeker voor onze trainer PvG.

 

Niemand was zo ziek van de nederlaag als hij.

En dat is goed te begrijpen, want iedereen heeft hem in de steek gehaten.

Uit of thuis, Peter is voor elke wedstrijd vol goede moed.

Kort na het eerste fluitsignaal was het al raak.

Tegendoelpunt nummer één valt na 1 minuut en 10 seconden.

 

Complete desillusie op de bank van SVS.

Ook de tegenstander staat enigszins geschokt op het veld.

Lang laat het tweede tegendoelpunt niet op zich wachten.

Overdonderd zijn we: na vijf minuten op een 2-0 achterstand.

Met pijn en moeite komen we het eerste kwartier door.

Binnen twintig minuten staat het echter 3-0.

Ineens begint de moed in de schoenen te zinken.

Aan het eind van de eerste helft staat het inmiddels 4-0.

Alle spelers zitten verslagen in de kleedkamer.

Nu wordt het plan om het achterin meer dicht te gooien.

Stomme fouten worden opgevolgd door slappe verdedigende acties.

En uiteindelijk weten we de schade op 6-0 te houden.

 

Hoe kan zoiets nou toch gebeuren?

Omgekleed en wel volgde een korte evaluatie.

En toen kwamen we gezamenlijk tot de conclusie:
Ruud heeft ons in de steek gelaten.

Een aanvoerder die een rondleiding verkiest boven ZIJN team.

Nu maar hopen dat er niet vaker buitenlandse gasten langskomen.