Wedstrijdverslag van vorige week met update:

 

Het was al een tijdje geleden dat ik bij een wedstrijd van Svs zaterdag 3 aanwezig

ben geweest. Deels door een druk programma, maar vooral door een hoop onwil.

Echter kwam ik er vandaag niet onderuit aangezien ik als huiscolumnist ook

uitgenodigd was om aan te schuiven voor de jaarlijkse schranspartij in een

armetierig eetcafe. 

 

Vaak stranden nieuwjaarswensen al op 2 januari, maar die van mij kwam dit jaar

wonderwel uit. De wedstrijd tegen DCV bleek afgelast! Ik hard er even een hard

hoofd in, maar rond het middaguur bleek dat ik niet in de Siberische tyfuskou

hoefde te kijken hoe 22 epileptische voetballers zich een dubbele longontsteking

voetballen. 

 

Het schransen en zuipen 's avonds was binnen en overdekt en ging dus wel gewoon

door. Dit jaar had levende legende Marvin van Es de eetschuur van Marco Bunk

gereserveerd. Op Iens.nl krijgt deze vreettoko een veelbelovende 8.1. Om 19.00

uur zouden we kennis gaan maken met de culinaire hoogstandjes van kok Marco. 

 

Opvallend was dat de meeste spelers dit keer wel de verzameltijd serieus namen

en zo kwam het dat iedereen netjes om 19.00 uur er was. Nou ja, iedereen...

Undercoverspecialist Nnamdi, aanvoerder vd Windt, weekendje weg Van Sloten,

topspits van Assendelft, zinloze bierkoerier Dino en klapband Kuipers lieten het allen afweten. Ook thuisscheidsrechter van der Jacht was niet aanwezig. Dat laatste noopt Paterno om zich meteen te moeten verdedigen. En dit keer niet zijn doel. Met zijn gebruikelijke kunst en vliegwerk probeerde hij duidelijk te maken dat hij met de afwezigheid van Van der Jacht niets te maken had. Dorpsgek en 'All Blacks uit Australië haka' specialist Nils Nol Nelis was wel van de partij. Zo kon hij ook maar gelijk met eigen ogen Peter van Gerdingen in de gaten houden. Scheelt toch weer een paar klachten van Van Gerdingen zijn buren op maandag.

 

Zo zat een ieder dus keurig op tijd aan 1 van de twee gedekte tafels. Als voorgerecht had ik een blaadje laffe sla met daaronder kleffe carpaccio. Toch smaakte dit nog best aardig. Zeker met wat zout en peper. Tijdens het eten je neus dichthouden maakte de dunne vleesplakjes helemaal op smaak. Wat we echter daarna geserveerd kregen was een regelrechte aanslag op ons leven. Spareribs met zoete IS saus. Teveel van die zooi doet je maag exploderen als een overijverige zelfmoordterrorist. Puur op Wilskracht heb ik me door de eerste stukjes heen gezwoegd, maar al snel was ik klaar met de madame Tussaudsachtige spons massa met daarin wat botten. Of zoals soldaat Marco het verwoordde. Ik vind deze tyfusbende niet bepaald goed 'gemarinierd'.

 

Dat je als restaurant geen Michelin ster hebt is niet eens raar gezien de schaartse van diezelfde sterren, maar om dan eten met de smaak van Michelin banden te serveren gaat wel erg ver. Gelukkig is het 400 euro sponsorgeld, de excuses en de gratis ronde bier een flinke goedmaker van Marco Bunk. Wel hoop ik dat mijn goede voornemens volgend jaar weer uitkomen. Alleen had de wedstrijd bezoeken nu niet zo'n nare bijsmaak gehad als het etentje was afgelast in plaats van de wedstrijd. Over nare bijsmaak gesproken...

 

Update; Gisteren verloor SVS zaterdag 3 van Capelle zaterdag 5. Ter vergelijking: de spareribs van Wilskracht smaakten heerlijk in vergelijking met de pijn die deze wanvertoning aan mijn ogen deed.